Gillend loopt hij door het huis, terwijl hij spullen weg gooit en mij slaat als ik dichterbij kom. Naar de gang gaat hij niet. Als ik hem daar naar toe breng, neemt zijn boosheid toe. De deur wordt hard dicht gegooid, waarna hij scheldend weer terug komt. Ook als ik hem naar zijn kamer breng om uit te razen blijft hij daar niet. Huilend zit ik even later op de bank; Ik ben moe, verdrietig en kan dit niet meer. Maar ik zal wel moeten, want deze buien zullen nog veelvuldig voor gaan komen. Mijn kind heeft namelijk een Autisme Spectrum Stoornis (ASS). En dat gaat niet over.
We weten het officieel twee maanden, maar zelf hadden we de conclusie al veel eerder getrokken. Dat scheelt als jezelf psycholoog bent en bekend bent met alle symptomen. Toch kon ik niet zelf de diagnose stellen, want als moeder sta ik emotioneel te dichtbij. Bovendien is hij voor mij gewoon Tijn, kijk ik naar wat hij nodig heeft en verandert een diagnose daar niet zoveel aan. Waar het wel bij helpt is hem begrijpen. Begrijpen waar bijvoorbeeld zijn boosheid vandaan komt.
Tijn is snel overprikkeld, omdat zijn filter minder goed werkt. Hij ziet, hoort en voelt hierdoor veel meer en het komt ook nog eens harder binnen. Hij houdt van routines, kan moeilijk tegen veranderingen en nieuwe dingen zijn voor hem vreselijk spannend. Nieuwe (sociale) situaties zijn lastig en emoties uiten zich heftig. Hij is heel onzeker en denkt snel dat hij iets niet kan. Hij heeft een achterstand in zijn fijne motoriek en moeite met het ruimtelijk inzicht.
Tijn is een heel lief, zorgzaam en eerlijk kind. Bovenstaande problemen, maken echter dingen heel moeilijk voor hem. Boos en opstandig komt hieruit voort en is een uiting van paniek. Paniek dat het anders gaat dan verwacht, paniek omdat hij niet weet wat er van hem verwacht wordt, paniek omdat zijn ritme doorbroken wordt of omdat hij iets niet goed begrijpt of overprikkeld is
En dat is mijn grootste verdriet; dat ik hem elke dag zie worstelen hiermee. Dat hij hier iedere keer weer tegen aanloopt en dat hij dit altijd zal houden. We proberen hem zoveel mogelijk te helpen en te begeleiden hierbij. Gelukkig zien we hem vooruitgaan en ontwikkelen, elke dag weer. En dat maakt ons nog meer trots dan we al zijn.
